اصطلاح اقتصاد مقاومتي اولين بار در سال 2005 پس از محاصره غزه توسط رژيم اشغالگر قدس که مواد غذايي و نهاده‌هاي اوليه را براي توليد و پيشرفت اقتصادي نيز شامل مي‌شد و ناتواني غزه در صادرات، امکان صادرات و کشت بسياري از محصولات کشاورزي از جمله توت‌فرنگي را کاهش داده بود مورد استفاده قرار گرفت. آن‌جا بود که ضوابط و معيارهاي حاکم بر مفهوم اقتصاد مقاومتي شناسايي شدند. اقتصاد مقاومتي روشي براي مقابله با تحريم‌ها عليه يک منطقه يا کشور تحريم‌شده است، در شرايطي که صادرات و واردات براي آن کشور مجاز نيست.
از يک سو، اقتصاد مقاومتي داراي اهداف بسياري است که از جمله آن‌ها بايد به هدف مهم «ارتقاي سهولت کسب و کار و کارآفريني» اشاره کرد. از سوي ديگر، از جمله انواع کسب و کار که کمتر به آن توجه مي‌شود، کسب و کارهاي الکترونيکي و اينترنتي است. کسب و کار اينترنتي به معني سهيم شدن در اطلاعات، حفظ ارتباطات تجاري و هدايت مبادلات بازرگاني از طريق شبکههاي ارتباطي مجازي است. اگر بخواهيم ميان کسب و کارهاي الکترونيکي و هدف ارتقاي سهولت کسب و کار ارتباط برقرار کنيم، بررسي ميزان موفقيت کسب و کارهاي الکترونيکي به عنوان يکي از انواع کسب و کار و تاثير آن در ارتقاي شاخص‌هاي سهولت کسب و کار مهم است چراکه کسب و کارهاي اينترنتي جايگزين روش‌هاي سنتي و به منزله نيروي انقلابي در کسب و کار، قادر به بهبود و ارتقاي آن شده‌اند.
همان‌طور که مي‌دانيم، کسب و کارهاي اينترنتي بر پايه شبکههاي اجتماعي و اينترنت شکل مي‌گيرند. بنابراين، يکي از عوامل مهم در پايداري اين‌گونه کسب و کارها، شرکت فعالانه در فعاليت‌هاي شبکههاي اجتماعي و نيز فراهم کردن منابع مهم در اين‌گونه شبکه‌ها براي پايداري کسب و کارهاست. اين موضوع خود بيانگر اهميت شبکههاي اجتماعي و بسترسازي براي کسب و کارهاي اينترنتي و نهايتا تاثيرگذاري آن در سهولت ايجاد کسب و کارهاست. شبکههاي اجتماعي در جامعه به خلق فرصت‌ها و ايجاد کسب و کارهاي جديد منجر مي‌شوند بنابراين ضعيف يا قوي بودن اين شبکه‌ها مي‌تواند بر پايداري کسب و کارهاي اينترنتي تاثيرگذار باشد
همچنين، مي‌دانيم که مدل کسب و کار داراي اهميت بسياري است. از اين نظر، مدل کسب و کارهاي اينترنتي مي‌توانند مختص خود آن‌ها باشند. مثلا کسب و کارهاي اينترنتي که از طريق شبکههاي اجتماعي راه‌اندازي مي‌شوند، بيشتر بايد بر مدل‌هاي کسب و کار پرداخت آنلاين براي دريافت سرويس استوار باشند. مهم‌ترين بازيگران در عرصه اين مدل‌هاي کسب و کار، فراهم‌کنندگان امکان دسترسي به شبکههاي اجتماعي و پورتال‌هاي سرويس بي‌سيم هستند.
براي راه‌اندازي کسب و کارهاي اينترنتي و حضور آن‌ها در شبکههاي اجتماعي مي‌توان دو دليل را برشمرد: اول، پيچيدگي توسعه تکنولوژيکي، ماهيت نامشخص آن و پر هزينه بودن و دوم، دسترسي به بازار و جست‌وجو براي فرصت.
با توجه به اهميت نامگذاري امسال از سوي رهبر فرزانه انقلاب به «اقتصاد مقاومتي، اقدام و عمل»، نگرش و انگيزه کسب و کارها براي پيوستن به شبکههاي اجتماعي، تاثير کسب و کارهاي اينترنتي بر صنعت کارآفريني و در نهايت تاثير مدل‌هاي انتخاب شده براي کسب و کارهاي اينترنتي در جهت کسب سود، همگي، عوامل مهمي هستند که بايد در بستر موضوع شبکههاي اجتماعي و اهميت آن‌ها بررسي شوند تا بتوان به ارتقاي سهولت کسب و کارها و کارآفريني بيشتر اميدوار بود.