افسانه احسانی، ساخت عروسک های بومی را راهی برای ایجاد اشتغال برای زنان دانست و گفت: این محصولات فرهنگی با هدف کمک به ایجاد معیشت مکمل و به منظور کاهش استفاده یکسویه از منابع طبیعی در روستاها تولید و عرضه می‌شود. به عبارتی ما در ساخت این عروسک ها به محیط زیست و توسعه پایدار، توجه ویژه داشته ایم. تمامی مراحل طراحی و ساخت این عروسک‌ها در روستا و توسط بانوان هنرمند روستایی-عشایری انجام می‌گیرد و سازندگان در کنار اعضای خانواده خود به خلق این آثار هنری می‌پردازند و همین مساله موجب تقویت تعامل میان نسل‌ها می‌شود.
احسانی با اشاره به این که در ساخت این عروسک های بومی تنها به اقتصاد و جنبه های اقتصادی توجه نشده گفت: اگر تنها جنبه درآمدزایی، مهم باشد ما می توانیم از زنان کرمانی بخواهیم تا پته دوزی را به زنان زنجانی هم آموزش دهند اما من نباید هنر یک منطقه از ایران را به منطقه دیگر ببرم چراکه این مساله، چالش برانگیز است.
به گفته این کارآفرین، منحصر به فرد بودن، از دیگر ویژگی‌های عروسک‌های بومی است. همچنین، سازندگان با تولید عروسک های محلی خود بیش از پیش با فرهنگ و پوشش منطقه خود آشنا می‌شوند. علاوه براین، با پرداختن به عروسک های بومی، «کارآوا» های هر منطقه حفظ می شود زیرا زنان هنگام ساخت این محصولات، لالایی می‌خوانند پس لالایی‌ها، شعرها، خاطرات گذشته و سایر ارزش های بومی مرتبط یادآوری و حفظ می‌شوند
احسانی به نقش زنان در معرفی صنایع دستی هر منطقه اشاره و بیان کرد: زنان نقش مهمی در معرفی فرآورده های دستی هر منطقه از جمله عروسک های بومی دارند. چه اشکالی دارد من نوعی در کنار خرید انواع و اقسام عروسک ها و اسباب بازی های خارجی، و به طور ویژه چینی، عروسک های بومی را خریداری و به بچه ها هدیه کنم؟ با این کار هم به زنان کم درآمد کمک کرده ام هم به فرهنگ خود را پاس داشته ام.
نویسنده «اکوتوریسم راهی برای توسعه پایدار» گفت: این عروسک‌ها سازگار با محیط زیست هستند و نشانه های فرهنگ غنی منطقه را با خود همراه دارند. بنابراین نسل جوان با ساختن عروسک‌های این چنین، نه تنها با فرهنگ خود آشتی می‌کند بلکه با فروش آنها، وابستگی خود را به منابع طبیعی کاهش می‌دهد و ارزش‌های فرهنگی خود را به سایر مناطق صادر می‌کند.