فعالان اقتصادی غیرقابل پیش‌بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات، بی‌ثباتی سیاست‌ها، قوانین و مقررات و رویه‌های اجرایی ناظر به کسب و کار و دشواری تأمین مالی از بانک‌ها را نامناسب ترین مولفه های کسب و کارها ارزیابی کرده‌اند.
بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب و کار ایران در زمستان ۱۳۹۷، رقم شاخص کل، ۶/۲۷ (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) محاسبه شده که بهتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (پاییز ۱۳۹۷ با میانگین ۶/۴۹) است.
همچنین این ارزیابی که توسط اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران و با توجه به ماده ۴ قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار تهیه شده، بیانگر آن است که از دید فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، در اکثر استان‌ها وضعیت بیشتر مؤلفه‌های مؤثر بر محیط کسب و کار ایران در زمستان ۱۳۹۷، تا حدودی مساعدتر شده است.
*نامناسب ترین و مناسب ترین مولفه های محیط کسب و کار کشور
در زمستان ۱۳۹۷، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، سه مؤلفه: ۱- غیرقابل پیش‌بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات، ۲- بی‌ثباتی سیاست‌ها، قوانین و مقررات و رویه‌های اجرایی ناظر به کسب و کار و ۳- دشواری تأمین مالی از بانک‌ها را نامناسب‌ترین و سه مؤلفه: ۱- محدودیت دسترسی به آب، ۲- محدودیت دسترسی به حامل‌های انرژی ( برق، گاز، گازوییل و...) و ۳- محدودیت‌های دسترسی به شبکه تلفن همراه و اینترنت را مناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب و کار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند.
قابل‌ذکر است که در ۴ دوره نخست اجرای این طرح، دشواری تأمین مالی از بانک‌ها به عنوان نامساعدترین مؤلفه کسب و کار ارزیابی شده بود اما در ۶ دوره اجرا از پاییز ۱۳۹۶ تا زمستان ۱۳۹۷، غیرقابل پیش‌بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات، نامساعدترین مؤلفه کسب و کار ارزیابی شده است. محدودیت دسترسی به برق در ۶ دوره اجرای طرح مساعدترین مؤلفه کسب و کار ارزیابی شده است.
بر اساس یافته‌های این طرح در زمستان ۱۳۹۷، استان‌های سیستان و بلوچستان، البرز و کردستان به ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب و کار و استان‌های گیلان، آذربایجان غربی و زنجان به ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب و کار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.
*وضعیت محیط کسب و کار در بخش های مختلف
براساس نتایج این پایش در زمستان ۱۳۹۷، وضعیت محیط کسب و کار در بخش خدمات در مقایسه با بخش‌های کشاورزی و صنعت نامناسب‌تر ارزیابی شده است. در بین رشته فعالیت‌های اقتصادی، رشته فعالیت‌های: 1- اداری و خدمات پشتیبانی، ۲- آب‌رسانی، مدیریت پسماند، فاضلاب و فعالیت‌های تصفیه و ۳- سلامت انسان و مددکاری اجتماعی، به ترتیب دارای بدترین وضعیت کسب و کار و رشته فعالیت‌های: ۱- مالی و بیمه، ۲- ساختمان و ۳- خدمات مربوط به تأمین جا و غذا، به ترتیب بهترین وضعیت کسب و کار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت‌های اقتصادی در کشور داشته‌اند.
بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب و کار ایران در زمستان ۱۳۹۷، عدد ۶/۳۵ (عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بهتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (پاییز ۱۳۹۷ با میانگین ۶/۴۷) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادی عدد ۶/۴۹ است که در ارزیابی فصل گذشته عدد ۶/۵۴ حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادی عدد ۶/۲۳ است که در فصل گذشته عدد ۶/۴۱ ارزیابی شده بود. نگاه اجمالی نشان می‌دهد همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد ۵/۳۰ و محیط مالی با عدد ۸/۶۸ به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند.