شرکای کلیدی در مدل کسب و کار

همانطور که در مطلب مدل کسب و کار به زبان ساده اشاره شد اجزای مدل کسب و کار را می توان به بهترین شکل ممکن از طریق نه جز سازنده اساسی تشریح نمود. این نه جز منطق چگونگی کسب درآمد یک شرکت را نشان می دهند. یکی از این اجزا شرکای کلیدی هستند. جزء سازنده شرکای کلیدی، شبکه‌ای از تأمین‌کنندگان و شرکا را توصیف می‌کند که باعث عملکرد صحیح مدل کسب ‌وکار می‌شوند. شرکت‌ها به دلایل مختلفی برای خود شریک برمی گزینند و مشارکت ها سنگ بنای بسیاری از مدل‌های کسب ‌وکار محسوب می شوند. شرکت‌ها به‌ منظور بهینه نمودن مدل‌های کسب ‌وکار خود، کاهش ریسک و یا کسب منابع، اقدام به ایجاد مشارکت هایی می‌کنند.

در راستای ایجاد شرکای کلیدی در مدل کسب و کار، ابتدا لازم است به سوالاتی که در این زمینه مطرح می‌گردد پاسخ دهیم:

 چهار نوع مختلف از مشارکت وجود دارد که شامل موارد زیر است:

• 1) همکاری استراتژیک بین شرکت هایی که رقیب یکدیگر نیستند.
• 2)همکاری با رقبا: مشارکت های استراتژیک بین رقبا
• 3)سرمایه گذاری مشترک برای ایجاد کسب و کارهای جدید
• 4) روابط خریدار- تأمین کننده برای حصول اطمینان از تأمین ملزومات

مشخص نمودن سه انگیزه برای ایجاد شراکت می تواند مفید باشد:

بهینه سازی و صرفه اقتصادی ناشی از مقیاس:

ابتدایی ترین شکل مشارکت، رابطه بین خریدار- تأمین کننده است که به منظور بهینه نمودن تخصیص منابع و فعالیت ها طراحی شده است. مالکیت شرکت بر تمامی منابع مورد نیازش و یا انجام همه فعالیت ها توسط خود شرکت، امری غیر منطقی است.

کاهش ریسک و عدم قطعیت:

در محیطی رقابتی که مشخصه آن عدم قطعیت است، مشارکت ها می توانند نقش مؤثری در کاهش ریسک داشته باشند. همکاری استراتژیک در یک حیطه و در عین حال رقابت در حیطه ای دیگر برای رقبا کاری غیرعادی نیست.

کسب منابع و فعالیت های خاص:

شرکت های محدودی وجود دارند که صاحب تمامی منابع مورد نیاز خود باشند یا همه فعالیت های مورد نیاز برای عملکرد مدل کسب و کار خود را به تنهایی انجام دهند. به جای این کار، آنها با اتکا به شرکت های دیگر در زمینه تهیه منابع خاص و انجام برخی از فعالیت های معین، قابلیت های خود را گسترش می دهند.

طراحی و ساخت «بوم مدل کسب‌ و ‌کار» تنها با چند کلیک!

نمونه‌هایی از بوم مدل کسب ‌و‌ کار